De route gaat via de N20 tot Chateauroux. Daar rechtsaf via de al eerder genomen route richting Sanserre. We overnachten in het dopje Bué bij een France passion wijnboer. Het is geen wijnboerderij zoals je er veel ziet, maar een betrekkelijk nieuw huis temidden van uitgestrekte
wijngaarden. De eigenaar komt ons welkom heten en geeft een plekje aan waar we staan kunnen. De ruimte houdt niet over. Ik weet niet waar hij de 3 campers wil laten die volgens het boekje bij hem kunnen overnachten. We maken een die avond wandeling over de paden tussen de verschillende percelen. Volgens de boer is het dal eigendom van wel 20 verschillende wijnboeren die daar hun kost verdienen met het produceren van een wijn die onder een gedeponeerde naam verkocht worden. Alleen wijn uit die streek mag "Sanserre" heten.De nacht geeft geen enkel geluid, het is doodstil in dat dal. Daar houden we wel van!
De volgende dag nemen we bijtijds afscheid van de gastheer. Hij nodigt ons niet uit tot een bezoek aan zijn wijnkelders of verkoopruimte, dus gaan we weg zonder wijn. Het dorpje leeft wel helemaal van de wijn, bijna huis aan huis zijn proef- en koopmogelijkheden.
We gaan via de bekende route verder naar Aiglemont, waar we aan het eind van de middag aankomen. De parkeerplaats is weer leeggehouden, dus kunnen we weer op het aloude plekje staan. Hier brengen we ook de volgende dag gezellig door met ons vieren.
Dan vertrekken we vrijdagmorgen weer en rijden via de mooie maasoevers tot Namen. Hier verlaten we de Maas en steken België recht door tot we bij Tilburg in Nederland komen. Dat laatste stuk door België is vervelend en niet zo mooi om te rijden. Het schiet daar ook niet echt op. Tot overmaat van ramp zijn alle kraampjes met Belgische frieten gesloten. We kunnen niet eerder patat kopen dan in Nederland.
We rijden half Nederland door en vinden in Laren een camperplaats die de gemeente heeft ingericht op verzoek van de Nederlandse camperclub. Een goed initiatief! Beide plaatsen zijn leeg, we zijn de enige camper die er die nacht staat. De volgende morgen loopt de grote parkeerplaats al vroeg helemaal vol met auto's, er is een jeugd hockey toernooi en alle ouders komen hun kinderen brengen. Gauw wegwezen dus.
De zaterdag brengen we gescheiden door, Diny gaat naar haar Crimsons en ik maak met Filou een wandeling door de plaatselijke landgoederen en lees de krant. Om 6 uur 's avonds is het zo ver dat we richting achterhoek kunnen rijden, waar we tegen 8 uur aankomen en waar Marietje al met smart op ons zit te wachten.
Zondag is het visite dag. Eerst mijn moeder in het verpleegtehuis Pronswijde opzoeken. Het oude mensje zit ineengedoken in de hoek van een huiskamer en bemoeit zich met niets en niemand. Ook niet met ons zolang we bij haar zitten. Ze lijkt tevreden zolang de televisie maar aan staat.
Dan gaan we tegen 12 uur naar Vragender, waar we op uitnodiging en ook op kosten van zwager Jan met een deel van de Jansens van 1 tot 3 uur gezamenlijk aan het brunchen slaan. De sfeer is goed en het eten overvloedig en smakelijk, dus wat willen we nog meer. We weten nu tenminste ook eens wat "brunchen" is. Het lijkt wel een regionale hobby te zijn, want de grote zaal zit propvol met brunchers.Vervolgens gaan we kijken waar Roland woont in Lichtenvoorde en daarna zoeken we zijn ouders Jan en Ini op aan de Markerinkdijk in hun totaal vernieuwde huis. Aan het einde van de avond komen we toch langs Moniek en Edwin en dus gaan we ook daar het nieuwe huis bewonderen. Die nacht genieten we van een welverdiende rust op het vertrouwde plekje in de Slangenburg.
Maandag is het tijd om de afspraak met de zogenaamde mevrouw Kemper na te komen. Dit duurt zo lang dat we bijna te laat komen voor de lekkere karbonade die Marietje voor ons gebraden heeft. Die middag nemen we vrij om in de zon te kunnen zitten en te kletsen met Yvonne die ook even komt kijken hoe het met tante Diny is.
Dinsdag om 9 uur staat mij broer Jan voor de deur. We hebben afgesproken dat we samen weer eens een ouderwetse wandeling gaan maken. Ik het op internet een route gevonden naar het Boelekeerlspad. Het is een mooie route door de Slangenburg.
Jammer is het dat het mooie loopweer in de loop van de dag overgaat in hondenweer. Het regent pijpenstelen en we komen doornat weer bij de camper.
Woensdagmorgen vertrekken we rustig aan naar het noorden. De eerste stop is bij Annie en Harrie. Even een kopje koffie en een praatje en we gaan weer verder. In Ommen staat een visboer met z'n kar. Hier gaan we maar eens een broodje haring verorberen, dat hebben we in het zuiden niet en het is wel erg lekker. De autoweg vermijdend rijden we naar Groningen waar Diny haar bejaarde vriendin Swannie opzoekt. Ik maak intussen een rondje met Filou en lees de krant. Na drie kwartier pikken we haar weer op en gaan naar Bedum om Joke en Otto met een bezoek te vereren. We kunnen daar heerlijk achter het huis in de zon zitten. Cor en Korrie zijn weer eens niet thuis, dus die zien we ook deze keer niet. Dan gaan we maar eens in Uithuizen kijken bij oud-collega Wierenga.
Die avond vinden we een overnachtingsplek op de havenpier van Lauwersoog. Volgens de babbelzieke restauranthouder ter plaatse geven sommige camperisten wel wat overlast doordat ze de schaarse parkeerruimte voor zijn gasten in beslag nemen.En dan ook nog zijn toiletten gebruiken! Na een diner in zijn restaurant lopen we een rondje over de dijk langs het onstuimige water dat soms opgestuwd door de harde wind over de kruin heen spat en beleven we die avond een prachtige zonsondergang. We zitten in de camper zonder licht aan en kijken over de haven en het water. Bootjes varen af en aan. Een bedrijvige bedoening.
Dondersdag rijden we naar Zevenhuizen om een dagje bij Tom en Trudy door te brengen. Ook
Marun komt toevallig thuis en dus zien we haar ook nog even. Voor mij is er even tijd om de plaatselijke kapster op te zoeken die mijn veel te lange haar wil knippen. Ze doet dat graag en de ze is dan ook de helft duurder dan mijn Franse kapper die het voor 10 euro doet. Ze verteld uitgebreid dat ze het huis wil verbouwen. Dat moet ook betaald worden, nietwaar?Vrijdagmiddag tegen half drie stappen we weer in de camper. Het zuiden roept weer. We rijden over de autoweg door de polders en voorbij Utrecht staan we bij de Meern af naar de provinciale weg. Al slingerend via Montfoort en Gouda komen we uit aan de verkeerde kant van de hollandse IJssel en moeten bij gebrek aan een brug doorrijden tot in Capelle aan de IJssel. Zodoende missen we ook de autoweg en komen aan het klungelen in de buitenwijken van Rotterdam. Het duurt even voor we weer op de goede route zijn naar Vlaardingen Daar is ons laatste bezoek gepland. We willen ook eens kijken bij Jolande en Wim en hun kinders. Jolanda heeft telefonisch een perfecte routebeschrijving gegeven van het laatste stukje zodat we er feilloos komen. Ze hebben achter hun mooie grote huis een parkeerplaats voor ons gereserveerd waar we een rustige nacht kunnen doorbrengen. Ook daar is het gezellig om de avond door te brengen en de volgende morgen hebben de kinderen ook wat te doen met Filou die ik daar bij hun achter de tuindeur heb gedrukt.
Zaterdagmorgen om een uur of 10 is het feest echt voorbij, we nemen de pont bij Maassluis en vertrekken we richting Zeeland.
Daar begint het geklungel direct wegens een omleiding. Nadat we de juiste weg gevonden hebben rijden we over de haringvlietdam Zeeland binnen. Op Goeree Overvlakkee kopen we in Goederee een broodje. Op Schouwen Duiveland kopen we een chineese afhaalmaaltijd die we op de parkeerplaats van een dokterspraktijk opeten en we vinden daar ook de goedkoopste dieselolie van Nederland. Op Walcheren blijkt de veerboot van Vlissingen naar Breskens uit de
vaart genomen te zijn en in Zuid Beverland nemen we dus maar de nieuwe 6600 meter lange westerschelde tunnel voor 15 euro. Dat is per meter niet erg duur. Het is een gezeur om richting Gent te komen, we kruisen 3 keer het kanaal Terneuzen-Sas van Gent en alle 3 keer moeten we een poos wachten voor de brug. De bewegwijzering laat te wensen over. Op de rondweg om Gent begint het te regenen en bij het aanzetten van de ruitenwissers verlies ik er bijna één. De bevestigingsbout blijkt losgerammeld te zijn.We nemen vanaf hier de snelweg naar Lille en over de grens tot Arras. Hier begint de tolweg en die wensen we niet te nemen. We nemen daarentegen de N17 en rijden die avond tot Pontpoin en zien daar op een parkeerplaats aan de Oise een camper staan. Dat kunnen wij ook! Ondanks een feestavond van de plaatselijke Portugezen vereniging is het daar erg rustig.
Die zondagmorgen passeren we Parijs. Het gaat bijna goed, we missen de afslag naar de N20 en komen even aan het dwalen. Het slot van het liedje is dat we dus voor de tolpoort komen te staan van de E10, de autotolweg naar het zuiden. Uit armoede nemen we die dan toch maar en blijven hem volgen tot voorbij Orleans. En daar komt natuurlijk alles wel weer op z'n pootjes terecht en voor we het weten zitten we weer op de goede weg, de N20, die bij Vierzon weer overgaat in een gratis autoweg.
We rijden niet in een stuk door naar huis, maar we overnachten nog een keer in Souillac. Hier vinden we een camperplaats waar al een stuk of 10 anderen een plekje hebben gevonden. Daar kunnen we ook nog wel bij. Die nacht is het daar net zo rustig als bij Lauwersoog. Een stil volkje die camperisten!
En maandagmiddag zijn we weer thuis.
