verhalenarchief

dinsdag 21 oktober 2008

Spaanse Pyreneeën. 3

Na een doodstille nacht met veel regen, klaart het weer genoeg op om een van de rondwandelingen, die staan aangegeven, te kunnen maken.

Het is een wandeling van een paar uur bergop, via een smal paadje dat aan het begin tussen hoge muren van heel oude terrassen leidt.
"Vroeger liepen mensen van ruim 60 jaar niet gezellig door de bergen zich te ontspannen, vroeger moesten ze stenen sjouwen om die muren te bouwen. Toen waren ze nog nuttig voor de maatschappij, moet je ze nu zien". Zo lopen we al wandelend te fantaseren. Wat hebben we het goed.

De wandeling is prima aangegeven, vermoedelijk door een enthousiast stel mensen. Want later blijkt dat tot in ruime omtrek wandelpaden zijn uitgezet. Erg mooi.

Na die wandeling en na de koffie trekken we maar eens weer verder.

En weer rijden we door onherbergzame streken. Het weer is weer opgeklaard en we kunnen weer hoge bergtoppen en diepe dalen zien.
Op de top van een hoogspanningsmast zien we een vale gier uitrusten van zijn ongetwijfeld vermoeiende bezigheden.
Die vogels zijn hier alom aanwezig, heel hoog in de lucht zie je ze rondcirkelen op zoek naar voedsel.

Vriend Tom zegt altijd, als hij met zijn 2CV in Zwitserland door de bergen rijdt, dat hij gaat wandelen met de eend. Nou, dat doen wij nu ook, wandelen met de camper. Een heel rustig tempo aanhouden, zo nu en dan even uitwijken voor een passerende haasteling en stoppen als er wat moois te zien valt.

Het weer kan hier snel wisselen, we stoppen om van het uitzicht te genieten en gaan lekker in het zonnetje zitten. En dan dommel je even weg, nietwaar? Even later worden we wakker omdat het frisser wordt en tot onze verbazing is het uitzicht weg en heeft een dichte mist ons ingesloten. We rijden snel weg om niet in de problemen te komen op die smalle weg, maar 100 meter verderop is het al weer helder. Zo plaatselijk is dat.

Voor de nacht heb ik op de kaart een klooster aangetekend, maar eerst gaan we nog even kijken of we een plek kunnen vinden bij een natuurwonder genaamd Mallos de Riglos, een prachtige rotspartij die schittert in het licht van de middagzon.

Maar nee, geen geschikte plek te vinden en de camping is al gesloten. Dus richten we het stuur naar dat genoemde klooster.

aantal bezoekers