De routeplanner ontdekt een officiële camperplaats bij Arette-Pierre-St-Martin. Een hele mondvol voor een skicentrum hoog in de bergen. De weg er naar toe is heel steil, de eerste versnelling komt er aan te pas. De afdalingen die ook nog in de weg zitten, neem ik heel voorzichtig ook in de eerste versnelling. Ik wil natuurlijk z
o weinig mogelijk mijn rem aanraken. Dat rijdt beroerd. Die eerste versnelling rijdt niet soepel en geeft veel lawaai.Het skicentrum is een groot verlaten oord waar net de laatste hand wordt gelegd aan de parkeerplaats voor campers. De asfaltmachine is net klaar en we mogen erop.
Verder is er niets of niemand te zien. Zoals gewoonlijk staan we er weer moederziel alleen.
Op de kaart zie ik dat we heel dicht bij de afgesloten grensovergang zitten, maar dan aan de franse kant. Een hele dag onderweg en geen kilometer opgeschoten. Dat is ook een kunst.
De parkeerplaats is goed verlicht en tot overmaat van geluk is het ook nog eens volle maan.Diny gaat later op de avond in het donker op een hoge rots zitten om te genieten van het mooie weer en die volle maan. Het is ook heel bijzonder.
De volgende dag willen/moeten we weer naar huis en hebben we geen zin meer om via vele bergpassen te rijden. Dan wordt het veel te laat.
Zodra we Lourdes voorbij zijn zoeken we de tolweg op en komen bijtijds weer thuis.
